Rodzinna tradycja wytwarzania wędlin sięga trzech pokoleń. W czasie II wojny światowej rzemiosło masarskie przeżywało kryzys. Masarze z okolic Liszek i Czernichowa sprzedawali kiełbasę po kryjomu, narażając się na konfiskaty i kary. Przez całą II połowę XX wieku, nadal, pomimo ciągłych utrudnień, rzemieślnicy czernichowscy i lisieccy wyrabiali i sprzedawali swoje wędliny. Przy tak prowadzonej działalności wybór produktów nie był duży. Jednym z niewielu wyrobów była kiełbasa lisiecka. Trudności w jej nabyciu przyczyniły się do powstania legendy o tej kiełbasie, której poszukiwano ze względu na niepowtarzalny smak, recepturę i sposób wykonania, kojarzone właśnie z Liszkami. Przez wszystkie te lata wytwórcy kiełbasy lisieckiej przestrzegali zasad jej wytwarzania, a byli pracownicy masarnia kontynuują te tradycje do dzisiaj jako prywatni producenci.